Dlaczego mówimy ‘dziękuję’ automatycznie?

W sklepie samoobsługowym w kasie pani wzięła ode mnie pieniądze i dała mi paragon. Odruchowo mówię “dziękuję”, co znaczy mniej więcej tyle: “więcej spraw do Pani w tej chwili nie mam”.

W urzędzie otrzymałem potrzebne zaświadczenie. Zwyczajowo mówię “dziękuję, do widzenia”, chociaż specjalnie nie czuję wdzięczności – czynność ta należy do obowiązków urzędnika – i nie sądzę, bym się jeszcze kiedyś z nim zobaczył.

W wielu innych sytuacjach używam takich formułek, które powszechnie uważane są za kulturalne.

***

Wdzięczność w rodzinie

Żona zrobiła i przytargała do domu zakupy, ale nie kupiła mi piwa. Co czuję? Pretensje, że nie zadbała o moje potrzeby (a może zachcianki). Gęsta atmosfera w domu narasta.

Mąż pozmywał podłogę w kuchni, ale zostawił smugi. “Ty nigdy nie nauczysz się, żeby coś zrobić dobrze”.

Wróciliśmy z pracy, dzieci ze szkoły. Babcia podała obiad na stół. Zupa jest mocno słona. “Babciu, taka stara jesteś i nie wiesz, że tyle soli to zagrożenie dla naszego zdrowia”.

Dziecko wyniosło śmieci, ale coś mu się z kubła wysypało na podłogę. “Chyba będę musiała Ci zabrać kieszonkowe i zatrudnić służącą, żeby po wyniesieniu śmieci było w domu czysto”.

I jeszcze z tysiąc podobnych sytuacji z codziennego życia, nie tylko w rodzinie.

***

“Żono, DZIĘKUJĘ, że dbasz o zakupy. Proszę Cię, na drugi raz kup dla mnie piwko. A może ja pójdę z Tobą i pomogę ci przynieść torby.”

“Mężu, DZIĘKUJĘ za wyręczenie mnie przy sprzątaniu kuchni. Gdybyś częściej płukał mopa w wiadrze, podłoga byłaby jeszcze czystsza.”

“Babciu, DZIĘKUJEMY Ci, że zadbałaś o to, byśmy nie byli głodni. Prosimy Cię, dawaj mniej soli do zupy, a każdy, jak będzie chciał, to sobie dosoli.”

“Dziecko drogie, DZIĘKUJĘ, że pamiętałeś o wyniesieniu śmieci. Bardzo mi tym pomogłeś. A gdyby Ci coś z kubła wypadło, to proszę, weź śmietniczkę i sprzątnij.”

Umiejętność dostrzeżenia czyjegoś wysiłku i podziękowania za to – ale tak rzetelnie, nie na odczepnego – buduje pozytywne relacje. Chyba każdy by chciał, żeby relacje – z najbliższymi i nie tylko – były pozytywne i wolne od napięć. DZIĘKUJĘ, to słowo, które posiada ogromną moc.

***

Dziękczynienie wobec Boga

Jeżeli coś dobrego od kogoś dostałem, to nie tylko warto, ale i wypada podziękować.

Bóg jest stwórcą całego świata, wszystkiego, co na nim istnieje, wszystkich ludzi, z którymi możemy mieć dzięki temu budujące relacje; stwórcą wszelkiego dobra. Bogu też słusznie należy się podziękowanie.

“Zawsze bądźcie za wszystko wdzięczni Bogu i Ojcu w imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa.” (Ef 5:20)

“W każdej sytuacji dziękujcie! To jest bowiem wolą Boga względem was w Chrystusie Jezusie.” (1 Tes 5:18).

“Dzięki czyńcie Panu, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów.” (1 Krn 16:8)

“Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo łaska Jego trwa na wieki.” (Ps 118:1)

************************************************

SMAK ŻYCIA

codzienność
jak wróble na jednej gałęzi
zwyczajna

w płaczu dzieci
zmęczeniu
przypalonych garnkach

w oddalaniu się
wzajemnym
i zbliżaniu

w milczeniu
i rozmowach
wykradanych z pośpiechu dnia
i nocy

aż do końca

—

Maria Krynicka
Światłocienie miłości s. 50
Za zgodą autorki i Wydawnictwa Paulistki

************************************************

EUCHARYSTIA

dziękuję
że mnie karmisz
zadyszanego wędrowca czasu

pospiesznie
nasycona Tobą
wbiegam w kolejny dzień

—

Maria Krynicka
Światłocienie miłości s. 62
Za zgodą autorki i Wydawnictwa Paulistki